Van de week was er een management team op bezoek bij mij en de paarden. Het waren 4 mannen waaronder algemeen directeur. Het doel was tweeledig. Meer gebruik maken van elkaars kracht en talent én ontwikkelen op leiderschap. Management teams hebben vaak weer een andere dynamiek dan ‘gewone’ teams. De managers zijn mensen die geselecteerd zijn op leiderschapskwaliteiten en vaak niet gewend om samen te werken met andere leiders. (kijk naar de natuur). Dit team volgt een traject van een jaar en de paarden zijn daar onderdeel van.
Deze we
ek was de eerste ontmoeting. We zijn begonnen met inventariseren hoe goed de mannen zijn in het maken van verbinding. Met zichzelf, met elkaar en met hun medewerkers. De algemeen directeur ging heel dapper als eerste de ring in. Onwennig aaide hij het paard en liep weg in de veronderstelling dat het paard wel zou volgen. Deze keek hem met oren gespitst na en bleef staan waar hij stond. Op een meter of 10 afstand bleef de deelnemer ook staan, draaide zich om en sloeg zijn armen over elkaar. Zo stonden ze recht tegen over elkaar. Mens met armen over elkaar geslagen kijkend naar het paard en het paard met oren gespitst naar de man. Een aantal minuten liet ik het begaan. Beide bleven staan. Ik vroeg aan de directeur wat er gebeurde. “Hij is eigenwijs, en neemt een patstelling”…Oke zei ik “en als we aannemen dat het paard ons spiegelt, hoe zou je het dan omschrijven?”