De parallel tussen een kudde paarden en de werkvloer.

De parallel tussen een kudde paarden en de werkvloer.

Het plezier in werk wordt minder door de vele regels en protocollen.

Zo gauw een bedrijf uit meer dan pak ‘m beet 8 personen bestaat, moeten er regels en protocollen opgesteld worden.
Het grootste deel van de werkende Nederlanders werken in een bedrijf dat vele malen groter is dan 8 medewerkers en worden dan ook overladen met administratieve rompslomp. Vooral bij de managers, teamleiders, directieleden etc is het een veel gehoorde klacht.
Maar ja zonder regels kan de samenleving/organisatie niet goed functioneren. Tenminste dat is het tegengeluid.
Is dat wel zo?

Paralellen uit de dierenwereld.

In de dierenwereld hebben ze nog nooit gehoord van bureaucratisch gedoe. Neem als voorbeeld een kudde paarden. Een goed geoliede machine. Natuurlijk is er wel eens ruzie, bijvoorbeeld als een mannetje (hengst) denkt dat hij sterker is dan de leidhengst. Dan volgt er een gevecht waar er rake klappen zullen vallen. De rest van de kudde bemoeit zich er niet mee, de klappen vallen daar waar ze horen te vallen. Het gevecht zal ook niet lang duren. Dat kan een hengst zich niet permitteren, als hij aan het vechten is kan hij namelijk niet op de omgeving letten en dat is van levensbelang.
Hierbij kan de parallel naar het bedrijfsleven getrokken worden; zorg er voor dat de klappen vallen waar ze horen te vallen en dat de onrust niet te lang duurt. Als het wel te lang duurt kunnen er kansen gemist worden, er kunnen andere nieuwe concurrenten opstaan, vijandige overnames zie je niet aankomen etc.

Eigenschappen van de leidmerrie.

De leidmerrie hoeft in tegenstelling tot de leidhengst haar plek niet te bevechten. Zij krijgt haar plek door haar ervaring en dus door de gratie van de kudde.
Vanuit de kudde is het fijn dat een merrie zorgt voor de richting, weet waar het juiste voedsel is en zorgt dat er respect is. Ze is streng, consequent, rechtvaardig en mentaal sterk.
Zij heeft niets met status of macht, haar ambitie is: leven in harmonie en veiligheid.
Door deze eigenschappen vertrouwd de kudde haar. En dat vertrouwen is het sleutelwoord om niet met protocollen en veel regels te hoeven werken. Een team dat elkaar vertrouwt heeft maar een half woord van elkaar nodig.

Samenvatting:

De lessen uit de kudde zijn eenvoudig.

  1. Een natuurlijk leider is consequent en duidelijk.
  2. De consequenties van gedrag zijn voor rekening van de eigenaar.
  3. De last wordt gedragen door degene die het dragen kan.
  4. Interne onrust zorgt voor een onveilig gevoel en de aandacht is niet gericht op de buitenwereld waar de kansen zich voordoen.
  5. Individuele talenten krijgen ruimte omdat het hele team er voordeel van zal hebben.
  6. Een leider is niet herkenbaar aan uiterlijkheden maar aan karaktereigenschappen.

Een betrouwbaar leider geeft rust en vertrouwen. Iedereen weet waar hij aan toe is.

Interesse in een 3 daagse training: Natuurlijk Leiderschap? Samen met Marengo Training en Coaching verzorgen wij in-company trainingen of open inschrijving. Bel of mail voor meer informatie.

 

Aangeleerde hulpeloosheid

Aangeleerde hulpeloosheid

Vorige week was ik naar een masterclass van de Nobco (Nederlandse orde beroepscoaches). “Vergroot het psychologisch kapitaal van je client”.In eerste instantie vond ik het een ongrijpbare titel, na de bijeenkomst was alles veel duidelijker. En na de teamsessie van vanmiddag helemaal helder!

Een klein team met vier teamleden was in de bak vandaag. Het doel van vandaag was beter samenwerken. Een leuke verhelderende oefening daarbij, vind ik altijd: Een rondje lopen met z’n allen, inclusief paard. Het klinkt zo simpel..

De bijkomstige moeilijkheid is dat de strategie van te voren besproken mag worden want tijdens de wandeling mag er niet gesproken worden.

Eénmaal van start gebeurde er iets opmerkelijks, ondanks dat er een plan was keek iedereen naar de manager, er kwam geen beweging. De manager ging druk gebaren (er mocht immers niet gesproken worden) dat de anderen moesten gaan lopen en waar precies naar toe.(paard was intussen langzaam weggewandeld) Ineens viel mij weer de leuke term van de masterclass in. “aangeleerde hulpeloosheid”. Ondanks dat alles was doorgesproken kwam er geen actie…. Ik heb een time out aangevraagd. Tijdens de time-out hebben we uitgebreid besproken hoe zij de zelfredzaamheid kunnen vergroten. Tijdens dat gesprek bleek dat het team het idee had niet snel iets naar tevredenheid van de manager te kunnen doen. Initiatief wordt zo de kop ingedrukt en aangeleerde hulpeloosheid viert hoogtij…

Samen met het paard hebben we gekeken naar verschillende routes die ze kunnen nemen, in deze opdracht, maar ook in de opdrachten op de werkvloer. Doel bepalen om vervolgens RouteS bepalen (meerdere routes! weten kan verhelderend werken) Hoe meer routes we verzonnen hoe enthousiaster het team werd.

De bijzondere enthousiaste flow werd bekroond door een paard dat trouw meeliep in het midden van het groepje. Zelfs toen ze gingen rennen en zelfs tijdens de slalom…

Managementteam i.o

Managementteam i.o

Van de week was er een management team op bezoek bij mij en de paarden. Het waren 4 mannen waaronder algemeen directeur. Het doel was tweeledig. Meer gebruik maken van elkaars kracht en talent én ontwikkelen op leiderschap. Management teams hebben vaak weer een andere dynamiek dan ‘gewone’ teams. De managers zijn mensen die geselecteerd zijn op leiderschapskwaliteiten en vaak niet gewend om samen te werken met andere leiders. (kijk naar de natuur). Dit team volgt een traject van een jaar en de paarden zijn daar onderdeel van.

Deze weIMG_2081ek was de eerste ontmoeting. We zijn begonnen met inventariseren hoe goed de mannen zijn in het maken van verbinding. Met zichzelf, met elkaar en met hun medewerkers. De algemeen directeur ging heel dapper als eerste de ring in. Onwennig aaide hij het paard en liep weg in de veronderstelling dat het paard wel zou volgen. Deze keek hem met oren gespitst na en bleef staan waar hij stond. Op een meter of 10 afstand bleef de deelnemer ook staan, draaide zich om en sloeg zijn armen over elkaar. Zo stonden ze recht tegen over elkaar. Mens met armen over elkaar geslagen kijkend naar het paard en het paard met oren gespitst naar de man. Een aantal minuten liet ik het begaan. Beide bleven staan. Ik vroeg aan de directeur wat er gebeurde. “Hij is eigenwijs, en neemt een patstelling”…Oke zei ik “en als we aannemen dat het paard ons spiegelt, hoe zou je het dan omschrijven?”

Teamcoaching

Teamcoaching

Vorige week had ik de paarden ingezet bij een team-coaching. Het is een management team van een semi overheidsinstelling wat ik al een paar keer mocht begeleiden op hun weg om een soepel en goed draaiend team te worden.
Er zijn enorme stappen gemaakt. Van een groep individuen zijn ze nu een (h)echt team.
Toch vond de leidinggevende dat het nog niet helemaal soepel liep. Wat het precies was kon hij niet zeggen. Aangezien dat moeilijk coachbaar is heb ik het team een analyse laten maken en een persoonlijkheidstest in laten vullen (Belbin rollen). Bij de Belbin rollen zagen we dat sommige teamleden beter een andere rol in konden zetten maar hoe doe je dat? En uit de team analyse kwam niet veel bijzonders. Eigenlijk vond iedereen het heel goed gaan.

Team/kudde

Team/kudde

‘Toevallig’ gingen we s’middags naar de paarden en konden we de Belbin rollen mooi uitdiepen. Met het paard kon er geoefend worden, door het paard als metafoor in te zetten. Dit werkte heel goed en was verhelderend.
Als kers op de taart liet het paard ook zien wat er met de team analyse niet uit kwam. Op briljante wijze het legde het paard de “hoef op de zere plek”.
Wat mij opviel bij de korte individuele sessies is dat de deelnemers zo bezig waren met het paard naar de zin maken, als het paard wegliep, vond niemand daar iets van, niemand deed moeite het paard er weer bij te halen, iedereen zocht naar dat ene fijne plekje om te aaien.
Toen ik dat zei, begon het paard heel erg fanatiek te graven…. Ik vroeg of het herkenbaar was dat iedereen heel aardig en lief tegen elkaar was? Het paard werd steeds drukker, graven, gapen, rondjes lopen (ijsberen)
Op de vraag of iemand dit gedrag herkende, misschien samen met het “pleasen” zei iemand voorzichtig dat zij er wel moeite mee had dat er zo weinig feedback werd gegeven. Op het moment dat ze dat uitgesproken had brieste het paard, liep weg en ging aan de andere kant van de ring rustig staan.
Het bleek dat iedereen zich heel veilig voelde in het team maar nog niet veilig genoeg om anderen op zijn verantwoordelijkheden te wijzen, als: op tijd komen, doelstellingen halen, afspraken na komen.
De opdracht voor de volgende keer is om elkaar meer feedback te geven zonder de veiligheid uit het ook te verliezen!
Mooi hoe het paard dit boven water kreeg!

Vertrouwen, leidinggeven, delegeren.

Vertrouwen, leidinggeven, delegeren.

Vorige week wilde een vrouwelijke teamleidster zich laten spiegelen door het paard. Ze vertelde in het voorgesprek dat ze vooral erg moe was. Ze had het gevoel dat ze haar team op moest jagen of er aan trekken. Zij liep heel hard en deed haar best maar er gebeurde niet zoveel.
We zijn de kudde ingelopen om te kijken of er een paard naar ons toekwam. En jawel, we waren nauwelijks het hek door of de leidmerrie kwam naar ons toe… (ik weet dat het de alfamerrie is de deelneemster niet).

scherpoog

We namen haar mee om alleen met dat paard te werken in de ring. Eénmaal in de ring met de opdracht contact te maken en kijken of er beweging kwam, ging het paard demonstratief de andere kant op kijken. De deelneemster verzuchtte dat het paard alles uitdrukt waar ze iedere dag tegen aanloopt. Zonder dat ze contact gemaakt had begon ze het paard op te drijven. Van achter uit joeg ze het paard naar voren. Zelf moest ze haar benen uit haar lijf lopen om die beweging te verkrijgen. Ik vroeg haar wat ze precies wilde (het huilen nader dan het lachen) zei ze, dat ik toch beweging wilde…
Ik vroeg haar even buiten de ring te komen zodat ik iets kon vertellen over een kudde in het wild. Ik vertelde haar dat als een leidmerrie alles zelf zou moeten doen zonder dat ze vertrouwen heeft in haar kuddegenoten, zonder dat ze een connectie heeft met haar kudde en zonder wederzijds respect, de kudde snel uit elkaar zal vallen. Er kan bijvoorbeeld een andere kudde voorbij komen waarbij het rustig is en er zullen zich een aantal merries daarbij aansluiten. De leidmerrie moet het vuur uit haar hoeven lopen om alles te kunnen regelen, bijelkaar te houden en tussendoor ook nog het sappigste gras zien te vinden….
Dit is wat er gebeurt in een organisatie als de teamleider niet genoeg vertrouwen heeft om te kunnen delegeren, en er geen wederzijds respect is. De leider wordt doodmoe van het ge-ren, de teamleden voelen zich opgejaagd, ondergewaardeerd en gestressed, resultaten blijven uit.
Na mijn verhaal vroeg ik de deelneemster nog eens de ring in te gaan en vanuit rust eerst eens contact te maken. Mocht er ook nog wat beweging in zitten is dat fijn maar geen noodzaak. Kijk eerst maar wat er nodig is voor beweging.
Ze liep naar het paard toe en maakte contact, het duurde wel even maar toen was er ook echt contact. Samen liepen ze een rondje de deelneemster halverwege het hoofd en de schouder. We gaan samen naar ons doel.

Veranderen

Veranderen

Veranderingen gebeuren constant, om ons heen, in ons land, inwoners aantallen, diversiteit, bij een ieder van ons van binnen, bij de organisatie waar we werken. Alles is onderhevig aan veranderingen. En toch houden de meeste mensen niet van veranderingen. Tenminste dat denken we. Maar als je alleen al aan de verandering van de tablet of mobiele telefoon denkt zijn we toch heel goed in staat om veranderingen te omarmen.

Hoe komt het dan dat “veranderen” voor veel mensen een negatieve bijklank heeft?

Vaak denken we dat veranderen niet ten goede komt van ons individu. Of dat de verandering binnen de organisatie betekent: reorganiseren. Veranderingen binnen een relatie kunnen betekenen dat je beide een andere kant op gaat met alle gevolgen van dien.

Veranderen we omdat er een prikkel van buitenaf komt of komt de verandering van binnenuit?

Hoe gaan paarden met veranderingen om en wat kunnen wij daar van leren?

IMG_6326

[sc:bold14]55 miljoen jaar versus 2 miljoen jaar.[sc:end]

Paarden lopen al zo’n slordige 55 miljoen jaar op deze aarde rond. De mensheid nog maar 2 miljoen jaar. Paarden hebben enorme veranderingen ondergaan en zien gebeuren. Zij hebben zich door hun leiders door vele weersomstandigheden, natuur geweld en andere veranderingen laten leiden. Natuurlijk zijn ze veranderd van uiterlijk door de jaren heen maar hun grootste verandering is wel, dat ze van een wild dier dat minstens 80 kilometer per dag moest af leggen, om eten te zoeken veranderd zijn in een dier dat opgesloten is in een stal en hun jager op de rug draagt.

Hoe doen zij dat? Hoe kunnen zij zo goed met veranderingen omgaan zodat ze al zo lang kunnen overleven?

  1. Er is een duidelijk gezamenlijk doel
  2. Er is verbinding onderling
  3. Er is aandacht voor ieder individu.

 

[sc:bold14]Gezamenlijk doel.[sc:end]

Als kudde (organisatie) hebben zij een duidelijk gezamenlijk doel. Daar nemen zij ook gezamenlijk verantwoording voor. Dat gezamenlijke doel is ook het belangrijkste doel. In de mensen organisatie ontbreekt het nog wel eens aan een duidelijk gezamenlijk doel. Dat is jammer want met een duidelijk doel voor ogen is er meer begrip, motivatie en betrokkenheid

 

[sc:bold14]Verbinding[sc:end]

Onderling in de paardenorganisatie is een enorme verbondenheid en vertrouwen. Deze verbondenheid creëren ze door vriendschappen te sluiten en bijvoorbeeld elkaars veulens op te voeden en soms zelfs te zogen. Echte verbinding kan alleen ontstaan als je authentiek bent. Dan ben je te vertrouwen en kan er een verbinding aangegaan worden.

Hier schort het ook nogal eens aan in de mensen wereld. Vertrouwen binnen de bedrijfsorganisatie maar ook binnen de gezinsorganisatie is soms ver te zoeken.

 

[sc:bold14]Individualiteit[sc:end]

Dit is ontzettend belangrijk en lijkt een tegenstelling met het gezamenlijke doel. Binnen de kudde is er veel ruimte voor individualiteit. Ieder paard heeft zijn eigen plek en is heel belangrijk op die plek. Geen ander paard kan die plek innemen omdat ze allemaal uniek zijn. Zo is dat ook in onze organisaties. Iedereen is uniek en gaat anders met veranderingen om. Daar moet ook ruimte voor zijn zodat iedereen zich individueel kan ontplooien.

Als we met deze drie factoren in het achterhoofd de veranderingen ingaan zullen deze makkelijker verlopen en zullen mensen meer betrokken blijven.

[sc:blue_quote text=”If you change the way you look at things, the things you look at change.
Wayne Dyer
“]

Dit artikel is ook te lezen op [sc:112werkforum]

30 oktober om 15.00 tot 17.00u kan je een workshop bijwonen, “spiegelen met paarden” met het thema Veranderen. Deze workshop is in Abcoude. Voor meer informatie kan je mij mailen.